Afscheidsberichtje!!

Even nog snel een tweede blog vandaag!
We zijn langzaam aan het verzamelen om naar het vliegveld te gaan...snif snif
We hebben een ontzettende toptijd gehad en die gaan we zeker niet snel vergeten!!

Na een laatste ochtend in New York vliegen we dadelijk vanaf JFK terug naar Amsterdam.
Dus papa's, mama's, vriendjes en vriendinnetjes enz enz TOT HEEL SNEL :)

Liefs, Fiona..Namens de hele groep!!

ps: we verheugen ons nu al op de filmavond Maud :)

Jeuuuuuuuuuuuhhhh!! We komen nog niet naar huis!

Hallo trouwe lezers,

Vandaag ontwaakte we weer in deze reusachtige, tijdloze, beweeglijke en zenuwslopende stad - te midden van het rumoer, getoeter, het gehuil van de sirenes en de gierende banden. Wat een heerlijk begin van deze dag.

We zijn deze dag begonnen met een bijeenkomst voor een bedrijfsbezoek voor Patres. Gezamenlijk hebben we besproken wat we te weten willen komen van verschillende franchise organisaties.
De bespreking zat er op en gingen we in ingedeelde groepen verder om een bedrijf te benaderen. De bezoeken waren een succes en we hebben weer een boel research gedaan.

Na onze research hadden we vrije tijd die, enigszins nuttig, opgevuld kon worden. Tijd voor een bezoek aan een museum dachten we. Aangezien we allemaal de beelden van 9/11 nog op ons netvlies hebben staan zijn we binnengelopen bij het 9/11 memorial. Dit was heeft bij ons hele diepe indruk achter gelaten. Dit museum was namelijk geladen met een emotionele tint. De afscheidsbrieven,

Toen we gisteren voor het eerst richting Ground Zero liepen waren Jeroen en ik best wel benieuwd. Eenmaal aangekomen bij Ground Zero kregen we niet het gevoel dat hier het drama van 9/11 zich heeft afgespeeld. De stad leeft, op de plaats waar ooit deze ongelofelijke torens boven de skyline van New York uitstaken, bevind zich nu de bouw van nieuwe gebouwen. We wilde allebei naar het museum, dat zich bevind naast Ground Zero. Dit museum heeft een grote indruk op ons gemaakt. Het museum ging niet over de hele beleving die deze fatale ramp op New York als stad heeft gemaakt. De indrukken die je beleefd aan persoonlijke verhalen roepen veel emoties op. Nadat we een aantal overblijfselen van de gebouwen zagen, vonden we dit al helemaal bizar. Het museum betrok je op een hele persoonlijke manier, waardoor je echt stil staat bij wat er allemaal gebeurd is. Je denkt na over je vrijheid en de mensen die hun leven hebben gegeven voor andere.

Liefs Jeroen en Diva

Namens de hele groep!

“En we gaan nog niet naar huis, nog lange niet, nog lange niet. En gaan we gaan nog niet naar huis want…..

1: De Uggs winkel is nog niet leeg geshopt en de maximale aantal kilo’s moeten zeker behaald worden!
2: We zijn er achter gekomen dat we ook 13 kilo aan handbagage mee mogen nemen.

3: De foto rolletjes/ SD kaartjes zijn nog niet vol.

4: We snappen de metro nog steeds niet.
5: De Lion King zooooo mooi was dat we hem nog een keer willen zien.

6: We willen nog meer fastfood restaurantjes bezoeken.
7: We zijn nog steeds niet aan het gewicht van de gemiddelde Amerikaan.

8: We pas 78 uur geshopt hebben en weten dat het nog meer kan.

9: We hebben nog steeds niet alle reclame op Time Square gezien.
10: We elkaar niet kunnen missen omdat wij het zo gezellig hebben.
11: We hebben nog niet genoeg groepsfoto’s gemaakt.
12: We hebben nog niet genoeg souvenirs voor alle thuisblijvers gekocht (Mocht je er geen krijgen dan staat de ondertekende niet in voor de gevolgen).

13: We willen Leo van de Pas nogmaals tegen komen.
14: We willen nog Celeberties spotten.
15: We willen nog een keer op het Empire State Building staan.
16: We kunnen elkaar echt niet missen

17: We nog meer JEEEEEEE willen roepen.
18: We de Amerikanen zo vriendelijk vinden.
19: De Amerikanen snappen nog steeds niet dat Amsterdam IN Nederland ligt.
20: De getinte man voor Charlotte Bouman “Once you go black you never go back” nog een keer moet zingen.
21: We willen nog een keer bij Hooters eten.
22: We vinden het leuk om thuisblijvers jaloers te maken.

23: Het heeft hier nog niet gesneeuwd.
24: We hebben nog niet geschaatst in Central park.
25: We nog elke zwerver: ‘hallo’ willen zeggen.

26: We nog meer moeten slopen, nog meer moeten jatten en nog meer moeten stelen.
27: We nog meer naar de naar de kl*te willen helpen.

28: We nog steeds niet bij een White Castle gegeten hebben.
29: We niet zonder onze domme/geniale opmerkingen kunnen.

30: We nog steeds niet alle namen kennen van degene die mee op studiereis zijn.

31: We hebben in Nederland niet om de 3/4 meter een Starbucks.

32: We zijn heel erg verliefd op New York en willen daar graag mee trouwen.

33: We willen alle bovenstaande dingen nogmaals over doen.

JEEEJ!!

New York

Ja dames en heren daar zijn we dan eindelijk, voor velen van ons een droom die uitkomt! Na een korte nachtrust weer vroeg uit de veren om met de boot naar het Vrijheidsbeeld en Ellis Island te vertrekken.
Ondanks de bewolking was het uitzicht op de boot al prachtig. De fototoestelen werden dan ook goed gebruikt. Het Vrijheidsbeeld is echt ontzettend groot en mooi. Het beeld staat er al sinds 1886. De kroon bestaat uit zeven punten, symbool voor de zeven continenten en zeeën.  Het beeld is 46 meter hoog (93 meter als de sokkel wordt meegerekend). Daarna vertrok de boot weer verder naar Ellis Island.
 

 Op Ellis Island is het immigranten museum te vinden (dit was ook te zien in de film Hitch). In het museum was heel veel te zien van de immigranten die tussen 1892 en 1954  naar Amerika zijn gekomen, toen was het een controlepost voor alle immigranten die Amerika in wilden komen. Sinds 1990 is het een museum.

Daarna was het tijd voor ontspanning en de Big Apple eens goed te gaan verkennen. We zijn met een groot deel van de groep nog naar Wall street gegaan, mooi om te zien en misschien ook leuk om nog eens te gaan werken...voor de carrieretijgers onder ons! Daarna zijn we naar Ground zero geweest. Dit was echt heel indrukwekkend om te zien. Hier zie je veel gedenkplekken aan de slachtoffers en worden de hulpverleners, brandweermannen en alle betrokkenen geëerd. Er was ook een museum, heel mooi om te zien. Sommige van ons hebben zelfs nog een traantje weg gepinkt.

's Avonds hebben we New York vanuit de lucht bekeken vanuit het Empire State building. Prachtig om te zien en zo ontzettend veel lichtjes en mooie gebouwen. Wel loopt er een bewaker rond die zorgt dat iedereen zich netjes gedraagt. Dat geldt ook voor jou Louis ;-)!

Daarna zijn we met z'n allen naar Times Square geweest. Het leek 's avonds nog gewoon of het overdag was, zo licht was het van alle reclameborden. Heel levendig en druk. Daar zijn veel mooie kiekjes genomen waaronder op de welbekende rode trap waar Alicia Keys het lied New York zong.

Dat was een goed begin van New York, de stad die nooit slaapt!

Groetjes,

Stephanie en Jamie

Namens de studiereisgroep

Blog 26 Oktober

Blog 26 oktober

Rond half 7 gingen op dag 10 de (meeste) oogjes alweer open ons op te maken voor Hoofdstuk 4 van de studietrip. Chocomel en Rice Crispies waren op in de Canadiana Backpacking Inn. Dus we hebben ons massaal gestort op de noodles uit de automaat. Dit om toch een bodempje te kweken voor de 12-urige trip die we voor de boeg hadden.

Na onze mistige, Canadese avontuur was het vandaag tijd voor een nieuwe missie: een frisse neus ophalen aan de Oostkust. Hemelsbreed leek vanuit de helikopter de afstand Toronto- New York te overzien, maar ter land bleek dat nog een hele kluif.

Om te beginnen moest er opnieuw bij de grens gecheckt worden of we waren wie we zijn. Door onze paspoorten af te geven zagen zij dat wij wederom 33 brave communicatie studentjes zijn zonder terroristische neigingen. Het plan was de wachttijd tot aan het vertrek van de trein op het treinstation te Buffalo door te brengen. Maar dat pakte wat anders uit. Het treinstation van Buffalo, een tamelijk grote Amerikaanse stad, bestond uit een huisje met het formaat van een bezemkast. Er was ruimte voor maximaal acht man. Niet echt een plek om door te brengen voor het vertrek naar de Big Apple. Het moet er grappig uit hebben gezien: Een grote witte bus voor een minuscuul stationnetje met uit het raam wat beteuterd kijkende studenten. ‘’Is dit het nu?!’’

Conclusie: De trein is niet vervoermiddel nummer 1 in Amerika. Conclusie nummer 2: een 9-urig durende reis per trein naar New York is wel een leuke en originele manier om door het Amerikaanse landschap te trekken. Niet veel Nederlandse toeristen hebben dat mogen ervaren in dit land.

Onze Greyhound-chauffeur zag ons daar ook geen uren bivakkeren. Hij was zo vriendelijk om ons terug te brengen naar het busstation te Buffalo. Vandaar uit konden we naar een dichtstbijzijnde shoppingmall om een hapje te eten. Wel werd ons op het hart gedrukt het busnummer te onthouden. Dit om te verkomen dat studenten in een bejaardenbus naar Las Vegas terecht zouden komen (om maar iets te noemen)

Dat de shoppingmall een interessante remedie had tegen spijbelaars werd duidelijk door een bord met de tekst dat studenten niet waren toegestaan tijdens schooluren. We zijn zo normaal mogelijk de mall binnengelopen. Tegen iedereen die het wilden horen hebben we gezegd dat we op een studietrip zijn en normaal gesproken heel plichtsgetrouw naar onze lessen gaan. Mensen keken ons wat vreemd aan. Na een voedzame maaltijd bij Subway was het tijd om naar het treinstation te gaan. Om 1 uur sharp kwam de trein aangesprint. Na de bagage weer een plekje te hebben gegeven konden we neerploffen op de comfortabele stoelen van onze ‘’privé coupé’’.

Na een behulpzame demonstratie van Yvonne werden de verlengstukjes van de zetels uitgeklapt voor een weldadig dutje , een paar hoofdstukken in een spannend boek of… om te leren voor de tentamens. ‘’Oh ja!’’ ‘’Die Tentamens!’’

Ontbijt in de Canadiana Backpacking of bij de Tim Hortons was inmiddels weer uren geleden. Een snackcorner achterin de trein was dus voor velen de wandeling van vier coupe’s waard. En… het laatste Canadese briefgeld kon opgemaakt worden. Na een paar uur boemelen door het mooie herfstlandschap werden de eerste hoofdjes weer wakker. Het was weer tijd voor wat actie.

Wat studenten hebben onderzocht hoe zij de bagagerekken konden gebruiken als klimrek. Het Russische turnteam was er niets bij. Daarnaast heeft er nog een workshop Afro Amerikaan slang van begin 20^ste eeuw op het gangpad plaats gevonden. De coupé bleek ook een interessante setting voor het spel weerwolven. Dit moordspel met de dief, de ziener, de heks, de burgers en de weerwolven van Wakkerdam bleek prima te spelen op de treinstoelen en het gangpad. Iedereen verdacht elkaar tijdens het moordspel. Er werd nog even hard geroepen en gelachen.

Bij aankomst op het treinstation in Manhattan waren de camera’s gereed gemaakt om de eerste impressies van New York vast te leggen. Dat we in een grote stad waren aangekomen werd al snel duidelijk door de ‘hustle and bustle’ van de vele mensen en het drukke verkeer. Na niet te veel moeite hadden we het Royal Park Hotel gevonden. Na deze lange treinreis was het tassen uitpakken en oogjes dicht. Dromen over het New Yorkse avontuur dat nog komen ging.

Groetjes, Pauline en Stijn

Foto's Bowling Green

Bowling Green, Ohio
(helaas vertraging opgelopen met het plaatsen op het internet wegens problemen met wifi)

Campus Bowling Green, in gesprek met ''Dutch Student'' die daar studeren.

Een supergroot basketbalhal van de BG.

Op de campus staat een bibliotheek met een afdeling speciaal voor muziek. Inderdaad met LP's!

Campus met studenten letterlijk uit alle windrichtingen.

Gastcollege over marketing, zoals alleen Amerikanen die kunnen geven.

De tweede les bestond uit een opdracht. Daarvoor moesten we een nieuwe naam en slogan bedenken voor een bestaand product.

Business presentation van Cheryl Cole.

AMA studentenvereniging die een presentatie gaf hoe zij het alles regelen.

Om de thuisclub met de ijshockeywedstrijd te steunen, kochten een aantal een sjaal van de club.

IJshockey wedstrijd: Amerika - Canada

Onze thuisclub in de startblokken!

De gedrevenheid is goed af te lezen op het gezicht..

Opperste concentratie bij de spelers.

Er werden zo nu en dan wat schoten af gevuurd.

ijshockey is een contactsport..

Sommige spelers dachten zelf te kunnen scoren..

Zo af en toe een opstootje hoort er natuurlijk ook bij.

Meerdere keren moest de goal weer op zijn plek worden gezet..

Gespannen gezichtjes maar uiteindelijk lukt het ze toch..

Heel wat bombarie na de wedstrijd, maar ze hebben gewonnen!!

Niagara Falls

Hallo allemaal,

Na een dagje rust en vrijetijd waren wij vandaag weer opgeladen voor een leuke dagtrip naar de Niagara Falls.
De tour zou om 8.00u van start gaan maar de buschauffeur was ons helemaal vergeten!
Wie vergeet nou 33 gezellige Nederlanders??! Anyway, Renske heeft de chauffeur (uit zijn bed) gebeld en hij is 1,5 uur later toch nog op komen dagen. Dat was natuurlijk een geluk, want anders hadden we dit geweldige avontuur moeten missen.

De avonturiers onder ons hebben de kans gegrepen om te starten met een helikoptervlucht.
Deze 15 min. durende vlucht was absoluut de moeite waard! Het uitzicht was fantastisch en de adrenaline gierde door ons lijf. A once in a lifetime experience!

Het avontuur ging natuurlijk verder...
We hebben de watervallen ook met onze voetjes op de grond bekeken waar een speciale dresscode bij hoorde: Gele poncho's!! (de kiekjes volgen nog
;-) ) Dit natuurlijk om de voorkomen dat we de rest van de dag als verzopen katjes rond zouden lopen.

Na deze prachtige ervaring kregen we de tijd om even na te borrelen bij een wijnproeverij, waarna we als afsluiter van de dag heerlijk hebben gedineerd bij een Canadees restaurant op Younge Street (de langste straat van de wereld).

De kriebels beginnen op te spelen voor ons bezoek aan New York. We vertrekken morgen alweer om 8.00u dus er rest ons nu niets anders dan lekker te gaan slapen en afscheid te nemen van deze multiculturele wereldstad.

Groetjes Renske en Nicky
Namens de gehele studiegroep

De eerste week is voorbij, even een terugblik.

Lieve mams, paps, broers, zussen, opa's, oma's, oom's, tante's, neefjes, nichtjes, vriendjes, vriendinnetjes, familieleden, dierbaren, Patres, sponsoren, docenten, directrice, directeur, studenten, collega's, huisdieren, bekenden, onbekenden, iedereen die ooit iets om mijn gegeven heeft, nog steeds geeft, Amerikanen, Canadesen en.. jij daar!

Ten eerste willen we even zeggen.. we zien er allemaal gezond uit, we vermaken ons allemaal prima, lachen ons stuk, maken goede grappen, we missen jullie, maar willen nog niet naar huis. Ook leren we veel, zien we veel en eten we veel (+4kilo p.p.). Amerika en Canada zijn super tof, Jeeeej!

Vandaag hadden we niks op de planning. Het was een dag van uitslapen (jaja, we waren heel moe), shoppen lachen en... ETEN! Tevens besefte we vandaag dat we al weer op de helft zijn, beetje jammer!

Terugkijkend naar de afgelopen week, WAUW!!
Jullie weten inmiddels wat we de afgelopen week hebben gedaan en jullie zijn natuurlijk mega jaloers. Maar toch willen we ook nog de grappen, grollen, slimme opmerkingen en quote's van afgelopen week met jullie delen.

Laten we beginnen bij de toffe meiden van de organisatie. We hebben echt allemaal respect voor jullie, alles is op en top geregeld! Super! Volgend jaar weer!?

Maud over haar tomatensoep: "Oeeh, deze is di(c)k, daar hou ik wel van!"
Charlotte Bouman: "Deze UGGS passen niet echt bij mijn broek, zal ik ze kopen?", waarop onze docent Peter zei; "Och Charlotte, dan koop je er toch ook gewoon een nieuwe broek bij". Bedankt Peter!
Renske, laat op de avond over de koelkast: "Kan ik de stekker van de koelkast eruit trekken, ik moet mijn telefoon opladen?", reactie van Charlotte: "Ja tuurlijk!". Jullie kunnen het wel raden, de volgende dag lag er een grote plas water rondom de koelkast, de telefoon dreef door de kamer, maar heeft het overleefd.

De dag dat de stroom uitgevallen was, is er op veel kamers gespeculeerd over de reden hiervan.
Kamer 1: Midden in de nacht  ontdekte Maud dat er geen stroom meer was; "Hmmm waar is de stroom?", waarop Charlotte Bouman riep: "Oooh neeee, nu hebben we morgen ochtend geen wafels!!". Alex: " Hou alsjeblieft je waffel, ik wil slapen"
Kamer 2: Charlotte Bastiaans: "Steffi., wat heb jij gisteren met je fohn gedaan?, ik moest in het donker plassen vannacht" (7uur sochtends). Steffi keek heel onschuldig.. "Mijn haren gedroogd?". Yvonne: "Jongens, hou je mond, ik wil slapen, ik leef nog niet, dus ik heb geen stroom nodig!"
Gelukkig kwamen we er allemaal al snel achter dat wij niet de schuldige waren. Wel jammer van die wafels.

Toen er een aantal mensen niet direct het Witte Huis in konden, floepte we er ook wat uit. Louis (de docent) "Als we hier als vee behandeld worden, ga ik liever koffie drinken". Paul: "Ik ben twee keer de pineut, die Obama is wel erg streng!"
Eenmaal in het Witte Huis ging Peter op een stoel zitten waar hij direct van af gehaald werd, omdat de bekleding al 10.000 jaar oud was (ja Peter, je wilt geen gescheurde stoel op je geweten hebben). Bas zijn missie was om te poepen in het Witte Huis, mission failed, jammer Bas! Er was geen WC.. Toch raar in een huis met 24 badkamers!

Om even verder in te gaan op onze WC avonturen. Peter had bij de Starbucks zijn blaas geleegd waarna hij netjes zijn handen wilde wassen, helaas kwam Peter er pas na twee minuten achter dat de kraan in tegenovergestelde richting als in Europa, open gedraaid moest worden. Hierop reageerd hij met de zin: "Amerikanen doen alles anders, stelletje mongolen".
Een laatste WC-weetje, anders gaat het te ver.. Wanneer Jan voor het eerst in een nieuwe hotelkamer komt, rent hij meteen naar de badkamer en roept, "Ik ga even mijn terein afbakenen op de WC". Hmm Jan, hier zit een raar luchtje aan!

Genoeg WC, nu even een aantal slimme opmerkingen:
- Charlotte Bastiaans: "Is de Walmart binnen of buiten?" (jongens dit is een supermarkt.) en " Hee hier onder ligt een tomaat, een hele harde.. Oow nee, het is een wortel" (10 punten voor Charlotte)
- Elke: "zijn de achtbanen binnen of buiten?" Niet erg slim..
- Stijn: "Dat staat op mijn hersenvlies gebrand" (netvlies jaja)
- Steffi tegen Jeroen na het stappen: " Waar is Niels?" waarop Jeroen antwoord "naar de klote", Niels stond om de hoek..
- Jeroen: "Ik ben nu al twee keer opgelicht door die k*t frisdrank-automaat"
- Laura: "Ik klaag gewoon graag"
- Nicky: "Als ik uit de bus wil, dan wil ik uit de bus, KLAAR"
- Paulien: "Ik ben de mama van de groep, kom kindjes"
- Thomas aan de telefoon: "kom vlug hier heen, de revolutie begint"
- Geertje: "Ik kan niet plassen als jullie voor mijn deur staan te vechten"
- Pauline: "Ik ben nog nooit zo uit mijn plaat gegaan" (Dit ging over een achtbaan)
- Paul hoorde het woord spiraaltje en kwam niet meer uit zijn slappe lach "hahahahahahahaha"
- Steffi: "Ik ben niet van plan om zwanger te worden op studiereis"
- Stijn: "Ik ga slapen, als mijn kaugom uit mijn mond valt, moet je het even zeggen"
- Elke: "Wie heeft hier een scheet  gelaten?"
- Amerikaan: "Welke taal spreken jullie in Nederland?"

Ook hebben we genoeg opmerkingen over en tegen de Amerikanen:
- Alex in gesprek met een hoge piet die vraagt; "Hebben jullie ook (iets heel normaals) in Nederland?" waarop Alex antwoorde: "Je hoeft niet te denken dat we uit Afrika komen ofzo!"
- Esther wandelen door de straten van Washington; "Ik heb nog nooit zoveel lelijke mensen op een plek gezien, als hier." Jan haakte hier op in "Ik krijg hier een inwendige erectie van"
- Een Amerikaan vraagt of wat we te eten willlen (chicken fingers, chicken wings of een hamburger), waarop Alex antwoord "Ik hoef geen Chicken Fingers, want kippen hebben helemaal geen vingers"
- Stefanie in een club in Toronto: "Deze club lijkt wel de Apenheul", ja we hebben echt aapjes gekeken.
- Yvonne tijdens het zoeken naar een eettent: "Ik creeer een haat voor fastfood, we komen allemaal als ronde tonnetjes thuis, iedereen zal ons lelijk vinden"

Nu zullen jullie misschien denken, waarom staat mijn bekende er niet tussen, is hij/zij er wel bij!? Maar jongens, dit is positief, deze zijn zo slim geweest om geen domme dingen te zeggen, of deze achter te houden voor de schrijfsters van deze blog. Ook met hen gaat het goed en ook zij vermaken zich prima!!

We zullen de quote's van komende week met jullie delen op Schiphol! Wij denken dat we records gaan verbreken met slimme opmerkingen.

Bedankt voor jullie aandacht, wacht rustig op het volgende verhaal, wij gaan er weer van tussen!

Dikke doei, Houdoe, Daag, oftewel BYEBYE!!

Liefs,
Steffi & Yvonne
Namens de gehele groep

Let's go Falcons!

Na een geslaagde en gezellige avond met de studenten van de American Marketing Association, breekt er weer een nieuwe dag aan met een druk programma.
Het is vrijdagochtend en een groep studenten brengt een bezoek aan de "Chamber of Commerce" ( Kamer van Koophandel) om informatie te vergaren voor Patres.

Terug in het hotel het nodige geregel met de taxi's, want de groep gaat naar de Wallmart, de winkel die dag en nacht open is, zeven dagen per week. Bij de Wallmart van Bowling Green aangekomen krijgt de groep een opdracht. De opdracht luidt: Ga de Wallmart binnen en vindt de drie producten die op je lijstje staan. Bekijk de producten, maar neem ze niet mee. Door dolle heen, stormen de dertig studenten de Wallmart in om maar zo snel mogelijk terug te zijn (het gaat op tijd). Al snel worden een aantal studenten door het personeel van de Wallmart toch vriendelijk verzocht niet te rennen in de winkel. Als alle drie de producten gevonden en bestudeerd zijn, weer terug naar buiten waar de organisatie de groepen, drie vragen laat beantwoorden. de groep met de juiste antwoorden wint de eerste prijs. Welke groep met deze opdracht de eerste plaats heeft bepaald, is nog niet bekend.
Uiteraard biedt de Wallmart ook het excuus om nog even te winkelen.

Aan het eind van de middag maken een aantal studenten en een docente zich op om naar Ceddar Point te vertrekken. Terwijl het andere deel van de groep zich gaat klaar maken voor de Ice Hockeygame.
Om 18.30u vertrekken we naar de Icehall op de Campus. Onderweg komen we onze vrienden van de American Marketing Association tegen. En samen nemen we plaats op de studententribune om de wedstrijd van de Bowling Green State University Falcons tegen de Alabama Huntsville Chargers te bekijken.
Nadat we plechtig het volkslied van de United States of America hebben meegezongen, gaat het spel van start. Dankzij onze amerikaanse vrienden, zijn we al snel ingeburgerd in de slogans en yells (BGSU en LET'S GO FALCONS') en staan we actief mee te doen. De sfeer zit erin!
Het is een heftig en spannend spel, (spelers worden echt letterlijk onderuit geschaatst of door de tegenstander tegen de glazen wand aan gebeukt). De Falcons staan al snel voor met 3-0, maar de Chargers maken het spannend en weten het uiteindelijk tot een gelijkstand van 4-4 te laten komen. In de eerste minuut van de verlenging komt dan het verlossende schot...... THE FALCONS WIN!!! Eindstand 5-4.

Na dit indrukwekkende schouwspel, keren we terug naar ons hotel om te gaan slapen, want morgen verlaten we Bowling Green Ohio en gaan we naar Toronto, Canada. Nu wij deze blog schrijven (het is hier nu 23.00u) is de groep studenten die naar Ceddar Point is vertrokken nog niet terug.  Morgen publiceren we hun verhaal.

Namens de groep

Paul en Michelle

Een leerzame dag met een knallend eind!

Na een goede nachtrust is een groep van 7 personen (Maud, Renske, Charlotte Bastiaans, Yvonne, Steffi, Niels en Jeroen)voor het onderzoek van Patres langs gegaan bij Enterprise Car Rental. Dit bezoek heeft ons weer heel veel nieuwe inzichten gegeven in het Amerikaanse bedrijfsleven. Good work voor Patres!! Daarna stond er een hele drukke, maar ook hele leerzame dag op de Bowling Green State University gepland. Bij aankomst op de campus hebben we eerst genoten van een gezonde lunch! heerlijk! Hierop volgde een lecture van Dhr. D. Gremler. Dit was een ontzettend interessant college over service marketing, waarbij onze welbekende 4 P's aangevuld zijn met 3 nieuwe. People, Physical Evidence en Process. Om in te spelen op het spel kregen we een creatieve bijeenkomst waarbij we weer punten konden winnen! Het was hierbij de bedoeling om een bestaand speeltje/tandverzorging voor honden te voorzien van een nieuwe, meer aansluitende naam en slogan. Hierbij blijkt maar weer wat een ijverige communicatie studenten we zijn, het srtijdvuur werd aangewakkerd en het brainstormen kon beginnen! Na 5 korte prestentaties en een kritische blik van een Amerikaanse professor won uiteindelijk dBUDDY Your dog's own gadget! Waarmee groep 2 (Bianca, Geertje, Yvonne, Steffi en Charlotte Bastiaans) 200 punten binnen heeft gesleept! Daarna nog een interesante lezing van Cheryl Krueger en een meeting met de Students American Marketing Association. Dit is een groep van 11 topstudenten die zich inzetten voor de faculteit marketing! Super groep met super mensen! Ze hebben ons alles uitgelegd en laten zien waarop we werden uitgenodigd voor ons eerste Huisfeest in Amerika!!! Het was een geslaagde avond waar nog heel lang over nagepraat zal worden, maar... What happend in Bowling Green stays in Bowling Green!

Liefs Charlotte Bastiaans
Namens de hele groep!

Reacties

Door een foutje in de instellingen van het blog was het de afgelopen dagen erg moeilijk reacties te plaatsen onder de blogberichten. Onze excuses daarvoor, erg vervelend. Het probleem is nu opgelost, brand maar los!

Bedrijfsbezoek aan Courtesy Associates in Washington DC

Voor het onderzoek voor Patres hebben we het bedrijf Courtesy Associates bezocht. Paul heeft hier in Nederland research naar gedaan en we zijn in Washington naar het bedrijf toegeweest met Paul, Pauline, Jamie, Stephanie, Stijn en Nicky.

We hebben een gesprek gehad met een assistent medewerker van het bedrijf. Wat ons meteen al opviel was dat hij ondanks dat hij niet de Marketing manager was erg veel wist van het bedrijf.
Hij representateerde het bedrijf op een professionele manier.

Courtesy Associates is een organisatie die zich heeft gespecialiseerd in het organiseren van congressen en evenementen.

Zij werken voornamelijk voor de overheid, waaronder het Witte Huis, waardoor we een mooie link hebben gevonden voor Patres.

Onze vragen over o.a. de missie, visie en positionering zijn goed beantwoord en beargumenteerd.

Smith Bucklin, het moederbedrijf van Courtesy Associates, bestaat al sinds 1947 en heeft met zijn geschiedenis een goede positie in de markt weten te verwerven. Hier heeft de franchiseonderneming veel profijt van.

De bedrijven werken vandaag de dag nog steeds erg nauw samen en halen hier hun voordeel uit.

Met deze informatie hebben we een basis gelegd voor Patres. We hebben een informatiemapje ontvangen met het visitekaartje voor eventuele overige vragen.

We gaan nu weer verder met het verslag voor Patres.

Groeten,

Paul, Pauline, Stephanie, Jamie, Nicky en Stijn

Bye bye Washington, hello Bowling Green!

We werden om negen uur opgehaald door een Greyhound bus om onze reis voort te zetten naar Bowling Green, Ohio. Van de drukke stad kwamen we steeds meer in het 'echte Amerika' terecht. Bossen, meren en boerderijtjes vulden het landschap. Een complete cultuurshock was voor ons het fastfood dorp. Hier lagen wel 50 fastfoodrestaurants bij elkaar, waaronder de voor ons bekende Burger King, McDonalds en KFC. De typisch Amerikaanse reastaurants zoals Wendy's, Denny's, Pizza Hut, Taco Bell en Bob Evans mochten ook niet ontbreken.

De busreis was een goed moment om lekker bij te kletsen, een muziekje te luisteren en een dutje te doen. Op een gegeven moment kwam Yvonne op het idee om oude moppen uit de sloot te halen. Heel wat grappen werden uit de mouw geschud, met als hoogtepunt: het is rood en het vliegt door de Tweede Kamer. Een ongestelde vraag ha-ha!

Tijdens de busreis was het voor de hitmans weer mogelijk om de First Ladies te beroven. Met als gevolg dat de First Ladies als echt celebrities naar de wc geescorteerd werden. Geen een hitman is er in geslaagd om toe te slaan.

Bij aankomst in het hotel kregen we de mogelijkheid om ons op te frissen waarna we ons snel verzamelden om naar Bowling Green University te gaan. Op de campus kregen we een rondleiding van vijf Fontysstudenten die hier op dit moment studeren. We kregen zo een goed beeld van het Amerikaanse studentenleven. Het voelde alsof we in een Amerikaanse film terecht waren gekomen. Als klap op de vuurpijl heeft de universiteit een Wendy's en een Starbucks in de kantine.

Het geplande bezoek aan de Walmart werd verplaatst naar een ander moment omdat het nog een heel eind lopen was en het net begon te regenen. We zijn toen maar naar het hotel terug gelopen om optimaal van onze nieuwe bedjes te kunnen genieten.

Elke en Laura
Namens de studiereisgroep

Foto's Washington

Hotel Quality Inn

 Bezoek White House Garden

Samen bloggen bij Starbucks

Kennendy Centre For The Arts

Bezoek Lincoln monument

Groepsopdracht 1: presidential speeches

Onderweg naar het NASA Space & Flight musuem

Het musuem zelf

De fotograaf himself

Binnen in het museum

Chinatown, gezien vanaf de Hop-on Hop-of bus

Bedrijfsbezoek voor Patres