Foto's Toronto, Niagara Falls

Afscheidsberichtje!!

Even nog snel een tweede blog vandaag!
We zijn langzaam aan het verzamelen om naar het vliegveld te gaan...snif snif
We hebben een ontzettende toptijd gehad en die gaan we zeker niet snel vergeten!!

Na een laatste ochtend in New York vliegen we dadelijk vanaf JFK terug naar Amsterdam.
Dus papa's, mama's, vriendjes en vriendinnetjes enz enz TOT HEEL SNEL :)

Liefs, Fiona..Namens de hele groep!!

ps: we verheugen ons nu al op de filmavond Maud :)

Jeuuuuuuuuuuuhhhh!! We komen nog niet naar huis!

Hallo trouwe lezers,

Vandaag ontwaakte we weer in deze reusachtige, tijdloze, beweeglijke en zenuwslopende stad - te midden van het rumoer, getoeter, het gehuil van de sirenes en de gierende banden. Wat een heerlijk begin van deze dag.

We zijn deze dag begonnen met een bijeenkomst voor een bedrijfsbezoek voor Patres. Gezamenlijk hebben we besproken wat we te weten willen komen van verschillende franchise organisaties.
De bespreking zat er op en gingen we in ingedeelde groepen verder om een bedrijf te benaderen. De bezoeken waren een succes en we hebben weer een boel research gedaan.

Na onze research hadden we vrije tijd die, enigszins nuttig, opgevuld kon worden. Tijd voor een bezoek aan een museum dachten we. Aangezien we allemaal de beelden van 9/11 nog op ons netvlies hebben staan zijn we binnengelopen bij het 9/11 memorial. Dit was heeft bij ons hele diepe indruk achter gelaten. Dit museum was namelijk geladen met een emotionele tint. De afscheidsbrieven,

Toen we gisteren voor het eerst richting Ground Zero liepen waren Jeroen en ik best wel benieuwd. Eenmaal aangekomen bij Ground Zero kregen we niet het gevoel dat hier het drama van 9/11 zich heeft afgespeeld. De stad leeft, op de plaats waar ooit deze ongelofelijke torens boven de skyline van New York uitstaken, bevind zich nu de bouw van nieuwe gebouwen. We wilde allebei naar het museum, dat zich bevind naast Ground Zero. Dit museum heeft een grote indruk op ons gemaakt. Het museum ging niet over de hele beleving die deze fatale ramp op New York als stad heeft gemaakt. De indrukken die je beleefd aan persoonlijke verhalen roepen veel emoties op. Nadat we een aantal overblijfselen van de gebouwen zagen, vonden we dit al helemaal bizar. Het museum betrok je op een hele persoonlijke manier, waardoor je echt stil staat bij wat er allemaal gebeurd is. Je denkt na over je vrijheid en de mensen die hun leven hebben gegeven voor andere.

Liefs Jeroen en Diva

Namens de hele groep!

“En we gaan nog niet naar huis, nog lange niet, nog lange niet. En gaan we gaan nog niet naar huis want…..

1: De Uggs winkel is nog niet leeg geshopt en de maximale aantal kilo’s moeten zeker behaald worden!
2: We zijn er achter gekomen dat we ook 13 kilo aan handbagage mee mogen nemen.

3: De foto rolletjes/ SD kaartjes zijn nog niet vol.

4: We snappen de metro nog steeds niet.
5: De Lion King zooooo mooi was dat we hem nog een keer willen zien.

6: We willen nog meer fastfood restaurantjes bezoeken.
7: We zijn nog steeds niet aan het gewicht van de gemiddelde Amerikaan.

8: We pas 78 uur geshopt hebben en weten dat het nog meer kan.

9: We hebben nog steeds niet alle reclame op Time Square gezien.
10: We elkaar niet kunnen missen omdat wij het zo gezellig hebben.
11: We hebben nog niet genoeg groepsfoto’s gemaakt.
12: We hebben nog niet genoeg souvenirs voor alle thuisblijvers gekocht (Mocht je er geen krijgen dan staat de ondertekende niet in voor de gevolgen).

13: We willen Leo van de Pas nogmaals tegen komen.
14: We willen nog Celeberties spotten.
15: We willen nog een keer op het Empire State Building staan.
16: We kunnen elkaar echt niet missen

17: We nog meer JEEEEEEE willen roepen.
18: We de Amerikanen zo vriendelijk vinden.
19: De Amerikanen snappen nog steeds niet dat Amsterdam IN Nederland ligt.
20: De getinte man voor Charlotte Bouman “Once you go black you never go back” nog een keer moet zingen.
21: We willen nog een keer bij Hooters eten.
22: We vinden het leuk om thuisblijvers jaloers te maken.

23: Het heeft hier nog niet gesneeuwd.
24: We hebben nog niet geschaatst in Central park.
25: We nog elke zwerver: ‘hallo’ willen zeggen.

26: We nog meer moeten slopen, nog meer moeten jatten en nog meer moeten stelen.
27: We nog meer naar de naar de kl*te willen helpen.

28: We nog steeds niet bij een White Castle gegeten hebben.
29: We niet zonder onze domme/geniale opmerkingen kunnen.

30: We nog steeds niet alle namen kennen van degene die mee op studiereis zijn.

31: We hebben in Nederland niet om de 3/4 meter een Starbucks.

32: We zijn heel erg verliefd op New York en willen daar graag mee trouwen.

33: We willen alle bovenstaande dingen nogmaals over doen.

JEEEJ!!

New York

Ja dames en heren daar zijn we dan eindelijk, voor velen van ons een droom die uitkomt! Na een korte nachtrust weer vroeg uit de veren om met de boot naar het Vrijheidsbeeld en Ellis Island te vertrekken.
Ondanks de bewolking was het uitzicht op de boot al prachtig. De fototoestelen werden dan ook goed gebruikt. Het Vrijheidsbeeld is echt ontzettend groot en mooi. Het beeld staat er al sinds 1886. De kroon bestaat uit zeven punten, symbool voor de zeven continenten en zeeën.  Het beeld is 46 meter hoog (93 meter als de sokkel wordt meegerekend). Daarna vertrok de boot weer verder naar Ellis Island.
 

 Op Ellis Island is het immigranten museum te vinden (dit was ook te zien in de film Hitch). In het museum was heel veel te zien van de immigranten die tussen 1892 en 1954  naar Amerika zijn gekomen, toen was het een controlepost voor alle immigranten die Amerika in wilden komen. Sinds 1990 is het een museum.

Daarna was het tijd voor ontspanning en de Big Apple eens goed te gaan verkennen. We zijn met een groot deel van de groep nog naar Wall street gegaan, mooi om te zien en misschien ook leuk om nog eens te gaan werken...voor de carrieretijgers onder ons! Daarna zijn we naar Ground zero geweest. Dit was echt heel indrukwekkend om te zien. Hier zie je veel gedenkplekken aan de slachtoffers en worden de hulpverleners, brandweermannen en alle betrokkenen geëerd. Er was ook een museum, heel mooi om te zien. Sommige van ons hebben zelfs nog een traantje weg gepinkt.

's Avonds hebben we New York vanuit de lucht bekeken vanuit het Empire State building. Prachtig om te zien en zo ontzettend veel lichtjes en mooie gebouwen. Wel loopt er een bewaker rond die zorgt dat iedereen zich netjes gedraagt. Dat geldt ook voor jou Louis ;-)!

Daarna zijn we met z'n allen naar Times Square geweest. Het leek 's avonds nog gewoon of het overdag was, zo licht was het van alle reclameborden. Heel levendig en druk. Daar zijn veel mooie kiekjes genomen waaronder op de welbekende rode trap waar Alicia Keys het lied New York zong.

Dat was een goed begin van New York, de stad die nooit slaapt!

Groetjes,

Stephanie en Jamie

Namens de studiereisgroep

Blog 26 Oktober

Blog 26 oktober

Rond half 7 gingen op dag 10 de (meeste) oogjes alweer open ons op te maken voor Hoofdstuk 4 van de studietrip. Chocomel en Rice Crispies waren op in de Canadiana Backpacking Inn. Dus we hebben ons massaal gestort op de noodles uit de automaat. Dit om toch een bodempje te kweken voor de 12-urige trip die we voor de boeg hadden.

Na onze mistige, Canadese avontuur was het vandaag tijd voor een nieuwe missie: een frisse neus ophalen aan de Oostkust. Hemelsbreed leek vanuit de helikopter de afstand Toronto- New York te overzien, maar ter land bleek dat nog een hele kluif.

Om te beginnen moest er opnieuw bij de grens gecheckt worden of we waren wie we zijn. Door onze paspoorten af te geven zagen zij dat wij wederom 33 brave communicatie studentjes zijn zonder terroristische neigingen. Het plan was de wachttijd tot aan het vertrek van de trein op het treinstation te Buffalo door te brengen. Maar dat pakte wat anders uit. Het treinstation van Buffalo, een tamelijk grote Amerikaanse stad, bestond uit een huisje met het formaat van een bezemkast. Er was ruimte voor maximaal acht man. Niet echt een plek om door te brengen voor het vertrek naar de Big Apple. Het moet er grappig uit hebben gezien: Een grote witte bus voor een minuscuul stationnetje met uit het raam wat beteuterd kijkende studenten. ‘’Is dit het nu?!’’

Conclusie: De trein is niet vervoermiddel nummer 1 in Amerika. Conclusie nummer 2: een 9-urig durende reis per trein naar New York is wel een leuke en originele manier om door het Amerikaanse landschap te trekken. Niet veel Nederlandse toeristen hebben dat mogen ervaren in dit land.

Onze Greyhound-chauffeur zag ons daar ook geen uren bivakkeren. Hij was zo vriendelijk om ons terug te brengen naar het busstation te Buffalo. Vandaar uit konden we naar een dichtstbijzijnde shoppingmall om een hapje te eten. Wel werd ons op het hart gedrukt het busnummer te onthouden. Dit om te verkomen dat studenten in een bejaardenbus naar Las Vegas terecht zouden komen (om maar iets te noemen)

Dat de shoppingmall een interessante remedie had tegen spijbelaars werd duidelijk door een bord met de tekst dat studenten niet waren toegestaan tijdens schooluren. We zijn zo normaal mogelijk de mall binnengelopen. Tegen iedereen die het wilden horen hebben we gezegd dat we op een studietrip zijn en normaal gesproken heel plichtsgetrouw naar onze lessen gaan. Mensen keken ons wat vreemd aan. Na een voedzame maaltijd bij Subway was het tijd om naar het treinstation te gaan. Om 1 uur sharp kwam de trein aangesprint. Na de bagage weer een plekje te hebben gegeven konden we neerploffen op de comfortabele stoelen van onze ‘’privé coupé’’.

Na een behulpzame demonstratie van Yvonne werden de verlengstukjes van de zetels uitgeklapt voor een weldadig dutje , een paar hoofdstukken in een spannend boek of… om te leren voor de tentamens. ‘’Oh ja!’’ ‘’Die Tentamens!’’

Ontbijt in de Canadiana Backpacking of bij de Tim Hortons was inmiddels weer uren geleden. Een snackcorner achterin de trein was dus voor velen de wandeling van vier coupe’s waard. En… het laatste Canadese briefgeld kon opgemaakt worden. Na een paar uur boemelen door het mooie herfstlandschap werden de eerste hoofdjes weer wakker. Het was weer tijd voor wat actie.

Wat studenten hebben onderzocht hoe zij de bagagerekken konden gebruiken als klimrek. Het Russische turnteam was er niets bij. Daarnaast heeft er nog een workshop Afro Amerikaan slang van begin 20^ste eeuw op het gangpad plaats gevonden. De coupé bleek ook een interessante setting voor het spel weerwolven. Dit moordspel met de dief, de ziener, de heks, de burgers en de weerwolven van Wakkerdam bleek prima te spelen op de treinstoelen en het gangpad. Iedereen verdacht elkaar tijdens het moordspel. Er werd nog even hard geroepen en gelachen.

Bij aankomst op het treinstation in Manhattan waren de camera’s gereed gemaakt om de eerste impressies van New York vast te leggen. Dat we in een grote stad waren aangekomen werd al snel duidelijk door de ‘hustle and bustle’ van de vele mensen en het drukke verkeer. Na niet te veel moeite hadden we het Royal Park Hotel gevonden. Na deze lange treinreis was het tassen uitpakken en oogjes dicht. Dromen over het New Yorkse avontuur dat nog komen ging.

Groetjes, Pauline en Stijn

Foto's Bowling Green

Bowling Green, Ohio
(helaas vertraging opgelopen met het plaatsen op het internet wegens problemen met wifi)

Campus Bowling Green, in gesprek met ''Dutch Student'' die daar studeren.

Een supergroot basketbalhal van de BG.

Op de campus staat een bibliotheek met een afdeling speciaal voor muziek. Inderdaad met LP's!

Campus met studenten letterlijk uit alle windrichtingen.

Gastcollege over marketing, zoals alleen Amerikanen die kunnen geven.

De tweede les bestond uit een opdracht. Daarvoor moesten we een nieuwe naam en slogan bedenken voor een bestaand product.

Business presentation van Cheryl Cole.

AMA studentenvereniging die een presentatie gaf hoe zij het alles regelen.

Om de thuisclub met de ijshockeywedstrijd te steunen, kochten een aantal een sjaal van de club.

IJshockey wedstrijd: Amerika - Canada

Onze thuisclub in de startblokken!

De gedrevenheid is goed af te lezen op het gezicht..

Opperste concentratie bij de spelers.

Er werden zo nu en dan wat schoten af gevuurd.

ijshockey is een contactsport..

Sommige spelers dachten zelf te kunnen scoren..

Zo af en toe een opstootje hoort er natuurlijk ook bij.

Meerdere keren moest de goal weer op zijn plek worden gezet..

Gespannen gezichtjes maar uiteindelijk lukt het ze toch..

Heel wat bombarie na de wedstrijd, maar ze hebben gewonnen!!